तुझे ऊन आणि तुझ्या चांदण्याला
तोलून आहे तिन्ही सांज होता
कसे अर्घ्य देते किनारी तमाच्या
तुझे दुःख जेव्हा येते भराला

तुझे व्योम आणि तुझी सूर्यमाला
तुझ्या भोवताली तुझी वेधशाळा
भ्रमंती कधीची किती येरझाऱ्या
किती शक्यता तारकामंडलांच्या

तुझे शून्य आणि तुझा हा पसारा
अनिश्चीततेच्या किती धूळवाटा
तरी पावले माग घेती नव्याने
हृदयस्थ त्या सावळ्या आणि गहिऱ्या