फळा होऊन जावा ओल्या कापडाने पुसल्यासारखा स्वच्छ,
किंवा सूर्य उगवताच काळ्याभोर पटलावरच्या तारका
धूसर होत होत मग व्हाव्यात दिसेनाशा..
किंवा
तप्त ग्रीष्माच्या दुपारी
अंधारून यावं आभाळ वळीवाच्या मेघांनी
आणि न कोसळताच पर्वतकड्यावरून निघून जावं,
वाऱ्याच्या वेगाने,
आणि काळ्याकभिन्न कातळाच्या टोकाला
उंची सांभाळताना बघताही येऊ नये
पाठ फिरून..
जेव्हा एक दिवस थांबून जातात
सखीच्या कविता, फोन्स, मेसेजेस..