Posts
अनभिज्ञ काहीसे गुंते
रेशीमपाश अन गाठी
त्या अवघड वळणावरती
मी सोडून आलो पाठी.
मळलेल्या वाटेवरती
पण तरी लागते ठेच
विस्मरणाsस चकविती
हे आठवणींचे पेच.
हुळहुळते जखम कशाने
मी कितीक आलो पुढती.
रांगोळी काचफुलांची
सरलेल्या वाटेवरती !
आयुष्य उधळून द्यावे
ह्या अथांग क्षितिजावरती
एखादा तुकडा तुटतो
ह्या सोडविता निरगाठी.
अश्रूंनी ओंजळ भरता
जरी वळलो विनसायासी
मी निर्गमनास अधुरा
बीनपरतीचा प्रवासी. 
No comments:
Post a Comment