रोज एक नवी कविता
रूजवावीशी वाटते तुझ्यासाठी!
आणि वाटतं बहरून यावं
छानसं काहीतरी तुझ्यामाझ्यात.
सुगंध! जो व्यापून राहील आयुष्य अन्
सार्थक होईल माझ्या असण्याचं.
पण सुगंधाच्याही किती छटा
अन् किती व्याप्ती.
केवड्याच्या मदोन्मत्त झाडाभोवती
सळसळून येतात नाग
आणि विळखा बसतो भयावह,
काळाकभिन्न!
सगळेच सोहळे नसतात
पहाटेच्या प्राजक्तासारखे
मंगल, प्रसन्न वगैरे वगैरे...