Sunday, July 19, 2015

माझ्या मना माझे नमन आराधना स्वीकार कर.
तू आद्य अन तू अंतही तू आत्मव्यापी सकलकर.

अवहेलना वैफल्य न्यून नि शल्य काही बोचरी.
अपराध किंवा टोचणी काही चुुका झाल्या जरी.
तू व्यक्त हो अन मुक्त हो त्या त्या क्षणी ते रिक्त कर.

पथ कोणता चालायचा वाटेल हे जेंव्हा कधी.
वाटेवरी काटेकुटे घनघोर तम दाटे कधी.
सौंदर्य आणिक सत्यतेची तू सदोदित कास धर.

व्यवहार्यता जपली जरी संवेदना लाभो तुला.
शोषीत दुर्बल वंचितांचे दुःखही समजो तुला.
पंचेंद्रिये सारी उजळ अन मीपणावर वार कर .

मोहास भक्तीची किनार नि प्रेम करूणा वाहते.
ह्या उन्नतीच्या पायऱ्या मानव्य ज्याने सिद्धते.
बेफाम धावे भावरथ मी पार्थ तू सारथ्य कर.

No comments:

Post a Comment