सारख्याच आवेगाने
माझ्याकडे येणाऱ्या
अथांग पसरलेल्या ह्या
काळ्या, करड्या, शुभ्र वाटा.
अधोगती, प्रगती आणि उन्नती
अशी कोणतीच निवड
ह्या खेचाखेचीत
होत नाही तेंव्हा
उभी राहते ह्या ठिकाणी....
शरीर मन आणि बुद्धी ह्या तिठ्यावर
घर तर येतं बांधता
पण एक खंत उरते कि
थांबून जातो प्रवास ......