Friday, February 27, 2015

चकवा

अशी मोहवाट
अशी भूलसाद
दिव्याकडे पाठ होते
अन चकव्याची सुरवात.
असक्ताशी काचफुले
वाटे वाटेत पेरली
चालताना न कळे
कधी पावले रक्ताळली.
मागे राहिले ना काही
सुखामागे धावताना
रक्ताळल्या पावलांनी
दिल्या स्पर्श यातना.
कसा जीवघेणा
सुखाचा प्रवास
ना पुढे दिसे मार्ग
ना परतीची आस.

No comments:

Post a Comment