धुसफुसत्या शहरांमधल्या बाजारातून फिरतो बुद्ध
दुःख दैन्य अन् पीडा पाहून अता अताशा हसतो बुद्ध

जरा, मरण अन दारिद्र्याच्या गोष्टी आता सोप्या झाल्या
आलिशानशा महालांमधली दुःखे वेचित असतो बुद्ध

घोर तपस्येनंतर सुद्धा काय जरासे राहून जाते
कधी सुजाता कधी कृष्णेच्या नैवेद्यात गवसतो बुद्ध

ज्याने त्याने शोधायाचा प्रबुद्धतेचा मार्ग निराळा
आज्ञा, वचने, शास्त्रांपल्याड तसा खरेतर वसतो बुद्ध

सत्याचा शोधात कशाला विसर पडावा युगंधराचा
जर नित्याच्या कर्मामधुनी अवचित भेटू शकतो बुद्ध