तरलपणाची किंमत  मोठी चुकती करतो प्राजक्त

सकाळ होता सडाचांदणे निपटुन बसतो प्राजक्त.  

उंची उंची अत्तरातही अवचित कुठली सय येते.

कधी मनाच्या कोपऱ्यात हा मग दरवळतो प्राजक्त.  

रंगबिरंगी फुलांsस देतो दिन तेजोमय फुलण्याला

रात्रीच्या शेवटच्या प्रहरी स्वतः बहरतो प्राजक्त.

फुलदाणी ना, नाही गजरा, ईश्वरचरणी ना जागा 

निःसंगी भगव्या देठांसह गळून पडतो प्राजक्त.

देह मिसळता जाता जाता गंधित माती पण म्हणते  

स्वर्गीयतेला नश्वरतेचा शाप भोगतो प्राजक्त.